Vorige week stond ik in mijn keuken en dacht: waarom bestellen we eigenlijk altijd pizza terwijl ik het zelf veel lekkerder kan maken? Mijn jongste kwam binnen, rook de geur van vers deeg en riep meteen: “Mama, maak je weer die pizza met die zachte kaas?” Dat was precies het moment waarop ik wist dat mijn Pizza Margherita met tomaat, basilicum en buffelmozzarella een blijvertje was geworden in ons huishouden. Het is grappig hoe een eenvoudig gerecht met maar een handvol ingrediënten zoveel blijdschap kan brengen.
De betovering van een klassieke Italiaanse pizza
Deze Pizza Margherita met tomaat, basilicum en buffelmozzarella is meer dan alleen een pizza. Het is een liefdeverklaring aan de Italiaanse keuken in zijn puurste vorm. De combinatie van knapperig deeg, zoete tomaten, romige buffelmozzarella en verse basilicum zorgt voor een smaakexplosie die je meteen terug naar Napels brengt. Ik heb deze pizza talloze keren gemaakt, voor verjaardagen, spontane etentjes en zelfs gewoon omdat het woensdag was.
Het mooie van dit recept is dat het zo simpel is. Je hebt geen fancy ingrediënten nodig, geen ingewikkelde technieken. Alleen goede producten en een beetje liefde. De eerste keer dat ik dit recept uitprobeerde, was ik bang dat mijn deeg niet zou rijzen of dat de pizza niet knapperig zou worden. Maar geloof me, met een paar handige tips lukt het iedereen.
De fascinerende geschiedenis achter pizza margherita
Wist je dat de Pizza Margherita met tomaat, basilicum en buffelmozzarella een echte koningin kent? In 1889 bezocht koningin Margherita van Italië Napels. De beroemde pizzabakker Raffaele Esposito kreeg de eer om een speciaal gerecht voor haar te maken. Hij creëerde een pizza in de kleuren van de Italiaanse vlag: rood (tomaat), wit (mozzarella) en groen (basilicum). De koningin was zo onder de indruk dat de pizza naar haar werd vernoemd.
Sindsdien is deze pizza uitgegroeid tot een wereldwijd fenomeen. In Napels kun je terecht bij pizzeria’s waar ze nog steeds de traditionele methode gebruiken. Ze bakken de pizza’s in houtgestookte ovens bij temperaturen rond de 485 graden Celsius. Het resultaat? Een perfect luchttig deeg met verkoold randje en een basis die net stevig genoeg is.
De moderne versie die we nu kennen, blijft trouw aan het origineel maar staat open voor variaties. Sommigen gebruiken San Marzano tomaten, anderen zweren bij verse tomatenpuree. De buffelmozzarella geeft een rijkere smaak dan gewone mozzarella en smelt heerlijk romig. Het is deze combinatie die de pizza zo onweerstaanbaar maakt.
Waarom je verliefd wordt op deze pizza margherita
Er zijn talloze redenen waarom ik deze Pizza Margherita met tomaat, basilicum en buffelmozzarella zo vaak maak. Ten eerste is het gewoon verrukkelijk. De smaak is zo puur en eerlijk dat je elk ingrediënt echt proeft. De zoete tomaten, de romige kaas, de aromatische basilicum – alles komt samen in perfecte harmonie.
Ten tweede is het praktisch. De meeste ingrediënten heb je waarschijnlijk al in huis of kun je gemakkelijk vinden. Je hoeft geen halve dag in de keuken te staan. Met een beetje planning (vooral voor het deeg) heb je binnen een uur een feestmaal op tafel. Mijn kinderen vinden het geweldig om mee te helpen met het uitrollen van het deeg en het beleggen.
Ten derde is het indrukwekkend. Gasten zijn altijd onder de indruk als je een zelfgemaakte pizza serveert. Het ziet er professioneel uit en smaakt nog beter. De geur van vers gebakken pizza die door je huis zweeft, is onweerstaanbaar. Niemand kan eraan weerstaan.
Perfecte momenten voor deze heerlijke pizza
Deze Pizza Margherita met tomaat, basilicum en buffelmozzarella past bij zoveel gelegenheden. Ik maak hem graag op vrijdagavond als afsluiting van de werkweek. De hele familie verzamelt zich in de keuken, iedereen helpt een beetje mee en we genieten samen van het resultaat. Het is onze wekelijkse pizzatradititie geworden.
Voor verjaardagsfeestjes van kinderen is deze pizza ook fantastisch. Je kunt verschillende pizza’s maken en kinderen kunnen zelf hun favoriete stukjes uitkiezen. Bij een tuinfeest in de zomer serveer ik deze pizza koud of op kamertemperatuur. Dat werkt verrassend goed en het past perfect bij een glas witte wijn.
Ook voor een romantisch dinertje is deze pizza ideaal. Maak twee kleine pizza’s, steek wat kaarsjes aan en geniet samen. Je hoeft niet naar een duur restaurant om iets bijzonders te beleven. Spontane bezoekjes? Geen probleem. Als je deeg in de vriezer hebt liggen, ben je binnen 30 minuten klaar.
Wat moet er op een pizza margherita?
De ingrediëntenlijst voor een authentieke Pizza Margherita met tomaat, basilicum en buffelmozzarella is verrassend kort. Dat is juist de kracht van dit gerecht. Kwaliteit boven kwantiteit is hier het devies. Ik ga altijd naar de Italiaanse delicatessenwinkel voor mijn buffelmozzarella. Het verschil is echt merkbaar.
Voor het pizzadeeg:
- 500 gram tipo 00 bloem (of gewone bloem)
- 325 ml lauw water
- 7 gram gedroogde gist (of 15 gram verse gist)
- 10 gram zout
- 15 ml olijfolie
- 1 theelepel suiker
Voor de topping:
- 400 gram gepelde tomaten uit blik (San Marzano bij voorkeur)
- 250 gram buffelmozzarella
- Verse basilicumblaadjes (ongeveer 15-20 stuks)
- 3 eetlepels extra vergine olijfolie
- 2 teentjes knoflook
- Zeezout naar smaak
- Versgemalen zwarte peper
Slimme vervangingen voor je pizza margherita ingrediënten
Soms heb je niet alle ingrediënten in huis of wil je het anders aanpakken. Geen probleem! Voor de tipo 00 bloem kun je gewone bloem gebruiken, al wordt het deeg iets minder luchtig. Verse gist vervang je door gedroogde gist in een verhouding van 1:2. Als je geen buffelmozzarella kunt vinden, werkt gewone mozzarella di bufala of zelfs fior di latte ook prima.
San Marzano tomaten zijn ideaal maar niet altijd verkrijgbaar. Andere Italiaanse gepelde tomaten doen het ook goed. Je kunt ook verse tomaten gebruiken, maar dan moet je ze eerst ontvellen en ontpitten. Verse basilicum is echt essentieel voor de smaak, maar in noodgevallen kun je gedroogde basilicum gebruiken (voeg dit dan eerder toe).
In plaats van olijfolie kun je zonnebloemremolie voor het deeg gebruiken. Voor de afwerking blijf ik echter bij goede olijfolie. Het maakt echt verschil. Als je geen knoflook wilt, laat het dan gewoon weg. De pizza is nog steeds heerlijk. Sommige mensen voegen een snufje oregano toe, al is dat niet traditioneel.
Stap voor stap: zo maak je de perfecte pizza margherita
Stap 1: Het pizzadeeg voorbereiden
Begin met het activeren van je gist door deze te mengen met lauw water en een theelepel suiker. Het water moet ongeveer 37 graden zijn, lekker lauw aanvoelen op je pols. Laat dit mengsel vijf minuten staan tot het begint te schuimen. Dit schuimen betekent dat je gist actief is en klaar om te werken. Als er geen schuim verschijnt, is je gist verouderd en moet je opnieuw beginnen. Intussen meng je de bloem met het zout in een grote kom. Maak een kuiltje in het midden en giet het gistmengsel erin samen met de olijfolie. De geur van de gist is zo karakteristiek en belooft heerlijkheid.
Pro tip: Gebruik altijd tipo 00 bloem als je die kunt vinden. Deze Italiaanse bloem is fijner gemalen en geeft een luchtigere, elastischere deeg die gemakkelijker te bewerken is.
Stap 2: Het deeg kneden tot perfectie
Nu komt het leukste deel: kneden. Meng eerst alles ruwweg met een houten lepel tot een kleverige massa ontstaat. Bestrooi je werkblad met wat bloem en stort het deeg erop. Kneed het deeg ongeveer 10 minuten lang met de handpalm van je hand. Duw het deeg weg van je af, vouw het terug en draai een kwartslag. Je merkt dat het deeg langzaam transformeert van een plakkerige massa naar een gladde, elastische bal. Het moet soepel aanvoelen en niet meer aan je handen plakken. Als het te plakkerig blijft, strooi dan beetje bij beetje extra bloem erover.
Pro tip: Test of je deeg genoeg gekneed is met de windowpane test. Pak een klein stukje deeg en rek het voorzichtig uit. Als je het zo dun kunt maken dat er licht doorheen schijnt zonder dat het scheurt, is het perfect.
Stap 3: Laat het deeg rijzen
Vet een schone kom licht in met olijfolie en leg je deegbal erin. Draai de bal om zodat alle kanten een beetje olie krijgen. Dek de kom af met vochtige keukenpapier of plasticfolie. Zet de kom op een warme plek zonder tocht, bijvoorbeeld naast de verwarming of in een licht verwarmde oven (30 graden). Laat het deeg minstens een uur rijzen, maar liefst twee uur. Het moet verdubbelen in grootte. Ik zie het altijd als een levend organisme dat ademt en groeit. De geur die vrijkomt tijdens het rijzen is heerlijk. Dit rijzen is cruciaal voor een luchtig deeg met die typische pizza smaak.
Pro tip: Voor nog meer smaak kun je het deeg langzaam laten rijzen in de koelkast. Laat het 24 tot 72 uur rijzen. Dit ontwikkelt complexere smaken en maakt het deeg makkelijker te verwerken.
Stap 4: De tomatensaus bereiden
Terwijl het deeg rijst, maak je de saus. Giet de gepelde tomaten in een kom en plet ze met je handen of een vork. Het gevoel van de koude tomaten tussen je vingers is zo bevredigend. Voeg een snufje zout, een beetje olijfolie en indien gewenst een geperst teentje knoflook toe. Sommige mensen voegen basilicum aan de saus toe, maar ik bewaar dat liever voor als topping. Meng alles goed door elkaar. De saus moet vrij dik zijn, niet waterig. Als de tomaten veel vocht bevatten, laat ze dan een halfuur uitlekken in een zeef. Een goede saus is de basis van een geweldige pizza. De helderrode kleur en de frisse tomatengeur zijn veelbelovend.
Pro tip: Kook de saus niet vooraf. Rauwe tomatensaus geeft een frisser resultaat en kookt tijdens het bakken in de hete oven tot perfectie.
Stap 5: De buffelmozzarella voorbereiden
Haal de buffelmozzarella uit het vocht en leg deze op keukenpapier. Dep de kaas goed droog want buffelmozzarella bevat veel vocht. Te veel vocht maakt je pizza papperig en dat willen we niet. Snijd of scheur de mozzarella in stukken van ongeveer 2 centimeter. Sommige mensen scheuren het met hun handen voor een meer rustiek uiterlijk, anderen snijden het netjes. Ik wissel af naar mijn humeur. De witte, zachte kaas met zijn romige textuur is zo uitnodigend. Laat de stukjes nog even verder uitlekken op keukenpapier terwijl je de rest voorbereidt. Je kunt de mozzarella ook in dunne plakjes snijden voor een gelijkmatigere verdeling.
Pro tip: Voeg de mozzarella pas halverwege de baktijd toe. Zo voorkom je dat de kaas verbrand of te droog wordt terwijl de bodem al knapperig bakt.
Stap 6: Het deeg uitrollen en vormgeven
Als het deeg mooi gerezen is, verdeel het dan in twee of vier gelijke delen, afhankelijk van hoe groot je de pizza’s wilt. Rol elke bal nogmaals rond en laat ze 10 minuten rusten onder een vochtige doek. Dit maakt het uitrollen makkelijker. Bestrooi je werkblad royaal met bloem en neem een deegbal. Druk met je vingertoppen vanaf het midden naar buiten, laat een randje van ongeveer 2 centimeter over. Draai het deeg regelmatig een kwartslag. Je kunt een deegroller gebruiken maar met je handen krijg je een authentieker resultaat. Rek het deeg voorzichtig uit tot een cirkel van ongeveer 30 centimeter doorsnee. Het deeg moet dun zijn maar niet transparant. Je ziet de textuur ontstaan, luchtbelletjes hier en daar.
Pro tip: Als het deeg terug blijft veren en niet mee wil werken, laat het dan nog 5 minuten rusten. Het gluten moet ontspannen.
Stap 7: De pizza belegen
Leg je uitgerolde deeg op een met bakpapier beklede bakplaat of pizzasteen. Schep een paar eetlepels tomatensaus in het midden en verdeel dit met de achterkant van een lepel in cirkelvormige bewegingen. Laat die rand van 2 centimeter vrij. De saus moet een dunne, gelijkmatige laag vormen. Te veel saus maakt je pizza week. Verdeel ongeveer de helft van de mozzarellastukjes over de saus. Niet te veel, want buffelmozzarella is rijk. Besprenkel het geheel met een beetje olijfolie en een snufje zeezout. De pizza ziet er nu al veelbelovend uit. De contrasten tussen het witte deeg, de rode saus en de witte kaas zijn prachtig. Dit is het moment waarop ik altijd even bewonder wat ik gemaakt heb voordat het de oven ingaat.
Stap 8: Bakken tot gouden perfectie
Schuif de pizza in de voorverwarmde oven op 250 graden Celsius. De hitte slaat je tegemoet als je de ovendeur opent. Bak de pizza 5-7 minuten tot de bodem begin te kleuren. Haal hem dan even uit de oven en voeg de rest van de mozzarella toe. Dit voorkomt dat de eerste laag kaas te veel kleurt. Schuif de pizza terug in de oven voor nog eens 5-7 minuten. Je wilt een goudbruine bodem met donkere bubbels en een knapperige rand. De kaas moet gesmolten en licht geborreld zijn. Het huis vult zich met de meest verleidelijke geur. Mijn kinderen staan altijd voor de oven te kijken hoe de pizza transformeert. De randen rijzen op, de kaas smelt en begint te bubbelen.
Pro tip: Gebruik de grill functie van je oven de laatste minuut voor extra kleur en bubbels op de kaas. Houd dit wel goed in de gaten.
Stap 9: Afwerken met verse basilicum
Haal de pizza uit de oven en leg hem op een grote snijplank. De hitte straalt er nog van af. Scheur onmiddellijk verse basilicumblaadjes over de pizza. De warmte van de pizza laat de aromatische oliën in de basilicum vrijkomen. Die geur is onbeschrijfelijk. Besprenkel de pizza met een flinke scheut goede extra vergine olijfolie. Dit geeft glans en extra smaak. Maal er wat verse zwarte peper overheen voor een lichte pit. Laat de pizza een minuut of twee rusten voordat je hem aansnijdt. Dit geeft de kaas tijd om iets te stollen, waardoor de stukken makkelijker te hanteren zijn. De kleuren zijn nu compleet: rood, wit en groen. Het ziet er uit als een kunstwerk.
Stap 10: Serveren en genieten
Snijd de Pizza Margherita met tomaat, basilicum en buffelmozzarella in prachtige punten met een scherpe pizzasnijder of groot mes. Een schaar werkt ook goed. Serveer meteen, want pizza is het lekkerst als hij heet is. De kaas is nog gesmolten en rekkerig, de bodem knapperig. Iedereen pakt gretig een punt. Het moment dat je die eerste hap neemt en alle smaken samenkomen is magisch. De knapperige bodem, de zoete tomaat, de romige kaas, de frisse basilicum en die hint van knoflook en olijfolie. Dit is waar al dat werk voor was. Zie de glimlach op de gezichten van je gasten. Dit maakt het allemaal de moeite waard.
Tijdschema voor je pizza margherita
Planning is belangrijk bij het maken van Pizza Margherita met tomaat, basilicum en buffelmozzarella. Het deeg heeft tijd nodig om te rijzen maar de rest gaat snel. Hier is een gedetailleerd overzicht van alle tijden zodat je precies weet waar je aan toe bent.
Voorbereidingstijd: 20 minuten voor het maken van het deeg en de saus. Het kneden van het deeg neemt ongeveer 10 minuten in beslag. Het voorbereiden van de tomatensaus kost 5 minuten. Het snijden van de mozzarella en het wassen van de basilicum nemen nog eens 5 minuten.
Rijstijd: Minimaal 1 uur voor de eerste rijs, maar 2 uur is beter. Als je kiest voor langzame rijzing in de koelkast plan dan 24 tot 72 uur in. Na het verdelen van het deeg heb je nog een rustperiode van 10 minuten nodig.
Baktijd: 12 tot 15 minuten per pizza in een oven van 250 graden. Als je oven heter kan (270-280 graden) wordt de baktijd korter, ongeveer 8-10 minuten. Een pizzaoven die 400 graden haalt bakt een pizza in 3-4 minuten.
Totale tijd: Ongeveer 2,5 uur van begin tot eind voor de standaard methode. Met langzame rijzing tel je daar 24 tot 72 uur bovenop maar je actieve tijd blijft hetzelfde. Het is de moeite waard om te plannen.
Het chef’s geheim voor de beste pizza margherita
Na jaren pizza’s bakken heb ik een geheim ontdekt dat echt het verschil maakt. Het zit hem in de oven temperatuur en de baktechniek. Mijn grootste doorbraak kwam toen ik een pizzasteen kocht en deze 45 minuten voorverwarmde op de hoogste temperatuur. Die steen absorbeert warmte en geeft dit direct af aan de pizzabodem. Het resultaat is een perfect knapperige bodem met die typische luchtbellen.
Een ander geheim is het gebruik van semola (griesmeel) op je bakplaat of schep in plaats van bloem. Dit voorkomt aanbakken en geeft de bodem extra crunch. Strooi het royaal op je pizzaschep en je pizza glijdt er moeiteloos af. Professionele pizzabakkers gebruiken dit altijd.
Mijn allergrootste geheim? Voeg een heel klein beetje honing toe aan je tomatensaus, ongeveer een halve theelepel. Dit balanceert de zuurheid van de tomaten en geeft een subtiele diepte die mensen niet kunnen plaatsen maar wel proeven. Niemand weet waarom mijn pizza’s net wat lekkerder smaken tot ik dit vertel.
Interessante weetjes over pizza margherita
Wist je dat de Pizza Margherita met tomaat, basilicum en buffelmozzarella wereldwijd beschermd is? In 2010 kreeg de Neapolitaanse pizza de Traditionele Specialiteit Gegarandeerd status van de Europese Unie. Er zijn strikte regels over hoe een authentieke Napolitaanse pizza gemaakt moet worden. Het deeg mag alleen bloem, water, zout en gist bevatten. Geen olie, geen suiker.
Nog interessanter is dat pizza’s oorspronkelijk straatvoedsel waren voor arme mensen in Napels. Ze werden verkocht door venters en gegeten zonder bord, opgevouwen als een boek. De combinatie met tomaat kwam pas in de 18e eeuw toen tomaten eindelijk als eetbaar werden beschouwd in Europa. Daarvoor werden ze als giftig gezien.
Buffelmozzarella wordt gemaakt van de melk van waterbuffels die vooral in Campanië leven. Deze kaas is romiger en heeft een rijkere smaak dan gewone koeienmelk mozzarella. Een echte buffel produceert ongeveer 8 liter melk per dag, terwijl een koe 25 liter produceert. Daarom is buffelmozzarella duurder maar ook specialer.
Is pizza margherita met mozzarella? Benodigde keukenhulpmiddelen
Voor het maken van een perfecte Pizza Margherita met tomaat, basilicum en buffelmozzarella heb je niet veel fancy apparatuur nodig. Een grote mengkom voor het deeg is essentieel, liefst van kunststof of glas. Een houten lepel of deegschraper helpt bij het eerste mengen. Voor het kneden heb je alleen je handen en een schoon werkblad nodig.
Een keukenweegschaal is handig voor nauwkeurige metingen, vooral bij het afwegen van bloem en gist. Een maatbeker voor de vloeistoffen maakt het makkelijker. Een deegroller is optioneel maar kan handig zijn als je nog niet zo ervaren bent met het met de hand uitrekken van deeg. Ik gebruik hem zelf bijna nooit meer.
Een pizzasteen maakt echt verschil in de kwaliteit van je pizza. Deze steen simuleert de omstandigheden van een professionele pizzaoven. Als alternatief kun je een omgekeerde bakplaat gebruiken die je voorverwarmt. Een pizzaschep (peel) is handig om de pizza in en uit de oven te schuiven maar niet strikt noodzakelijk. Bakpapier werkt ook prima.
Verder heb je een goede pizzasnijder nodig, een scherp mes of een keukenschaar. Een fijne rasp voor eventuele kaas of knoflook is handig. En natuurlijk een oven die minimaal 250 graden kan halen. Hoe heter, hoe beter. Dat is eigenlijk alles wat je nodig hebt.
Bewaren van je pizza margherita: alles wat je moet weten
Laten we eerlijk zijn, Pizza Margherita met tomaat, basilicum en buffelmozzarella is het lekkerst vers uit de oven. Maar soms heb je restjes of wil je vooruit werken. Het pizzadeeg kun je prima een paar dagen bewaren in de koelkast. Wikkel elke deegbal individueel in plasticfolie en leg ze in een luchtdichte container. Ze blijven tot drie dagen goed. Haal het deeg een uur voor gebruik uit de koelkast zodat het op kamertemperatuur komt. Koud deeg is moeilijk uit te rollen en scheurt sneller.
Je kunt het deeg ook invriezen. Dit is super handig voor spontane pizza avonden. Vries de deegballen individueel in na de eerste rijs. Leg ze eerst een uur in de vriezer op een bakplaat zodat ze niet aan elkaar plakken, verpak ze dan in vriesfolie en doe ze in een vriestas. Het deeg blijft tot drie maanden goed. Ontdooi het deeg langzaam in de koelkast, minimaal 12 uur voor gebruik. Laat het daarna nog een uur op kamertemperatuur komen. Het deeg werkt dan als nieuw.
Gebakken pizza bewaar je afgedekt in de koelkast voor maximaal twee dagen. Maar eerlijk gezegd wordt de bodem niet meer knapperig. Voor het opwarmen gebruik ik een truc: leg de pizza in een koude koekenpan op middelhoog vuur. Dek af met een deksel. De bodem wordt weer knapperig door het directe contact met de pan terwijl de kaas smelt door de stoom. Dit werkt veel beter dan de magnetron die de pizza rubberachtig maakt. Je kunt pizza ook invriezen na het bakken. Snijd hem in punten, leg bakpapier tussen de stukken en bewaar ze tot twee maanden. Verwarm direct vanuit de vriezer in een hete oven.
Gouden tips voor de perfecte pizza margherita
Na jarenlang experimenteren met Pizza Margherita met tomaat, basilicum en buffelmozzarella heb ik een schat aan tips verzameld. Gebruik altijd kamertemperatuur ingrediënten. Dit helpt vooral bij het deeg. Koud water remt de gist en koude bloem mengt minder goed. Plan vooruit en haal alles een uur van tevoren uit de koelkast.
Ga niet zuinig met de voorverwarming van je oven. Verwarm minimaal 30 minuten op de hoogste stand, liefst 45 minuten als je een pizzasteen gebruikt. Een hete oven is cruciaal voor een knapperige bodem. Schud overtollige bloem van je deeg voordat je de pizza belegt. Te veel bloem verbrand en geeft een bittere smaak.
Bespaar niet op de kwaliteit van je ingrediënten. Goedkope mozzarella bevat vaak te veel vocht en weinig smaak. Echte buffelmozzarella kost meer maar het verschil proef je echt. San Marzano tomaten zijn zoeter en minder zuur dan gewone tomaten. Goede olijfolie als finishing touch maakt de pizza compleet.
Experimenteer met de dikte van je deeg. Sommigen houden van dunne knapperige pizza, anderen van iets dikker met een zachtere bite. Pas het aan naar jouw voorkeur. En vooral: maak je niet te druk over de vorm. Een perfecte cirkel is mooi maar een iets onregelmatige vorm geeft karakter en is juist authentiek.
Prachtige manieren om je pizza te presenteren
De presentatie van je Pizza Margherita met tomaat, basilicum en buffelmozzarella tilt het gerecht naar een hoger niveau. Serveer de pizza op een grote houten plank of pizzabord. Dit ziet er rustiek en authentiek uit. Strooi wat extra basilicumblaadjes erover vlak voor het serveren voor extra frisheid en kleur.
Snijd de pizza in acht punten voor een formele presentatie of laat hem heel en laat gasten zelf scheuren voor een casual sfeer. Geef iedereen een eigen kleine pizza als voorgerecht of hoofdgerecht. Dit ziet er speciaal uit en iedereen krijgt zijn eigen verse pizza. Je kunt ook mini pizza’s maken van ongeveer 15 centimeter doorsnee als hapje.
Serveer de pizza met een schaaltje goede olijfolie met wat chiliflakes en zeezout waar mensen hun pizza in kunnen dopen. Dit is niet traditioneel maar wel lekker. Een eenvoudige rucola salade ernaast met een citroenvinaigrette balanceert de rijkdom van de pizza perfect. Kies mooi servies dat de kleuren van de pizza laat stralen. Witte borden maken het rood en groen extra levendig.
Voor een feestelijke touch kun je de rand van het bord versieren met kleine tomaatjes en basilicumblaadjes. Gebruik parmigiano reggiano schaafsel als optionele topping aan tafel. Presenteer de pizza op een pizzasteen die je direct uit de oven op tafel zet. Dit houdt de pizza warm en ziet er indrukwekkend uit. Vergeet niet om een onderzetter te gebruiken.
Welke pizza margherita is het beste? Gezondere variaties
Hoewel de klassieke Pizza Margherita met tomaat, basilicum en buffelmozzarella al relatief gezond is vergeleken met veel andere pizza’s, zijn er manieren om het nog gezonder te maken zonder aan smaak in te boeten. Hier zijn zes heerlijke varianten die net even anders zijn.
Volkoren pizza margherita
Vervang de helft van de bloem door volkoren bloem voor meer vezels en een nootachtige smaak. Volkoren bloem absorbeert meer vocht dus voeg 25 ml extra water toe aan je deeg. Het deeg heeft iets langer nodig om te rijzen, ongeveer 2,5 uur. Het resultaat is een steviger, voedzamer deeg met een volle smaak die goed harmonieert met de zoete tomaten. De kleur wordt donkerder wat een rustiek uiterlijk geeft. Mijn man is fan van deze variant omdat hij langer verzadigd blijft. De textuur is iets compacter maar niet minder lekker.
Pizza margherita met gegrilde groenten
Voeg gegrilde courgette, aubergine en paprika toe aan je pizza voor extra groenten en vitaminen. Snijd de groenten in dunne plakjes, bestrijk ze licht met olijfolie en gril ze kort voor gebruik. Leg ze tussen de eerste en tweede laag mozzarella zodat ze niet verbranden. De extra groenten geven een rokerige diepte aan de pizza en maken hem voedzamer. Dit is mijn favoriete manier om meer groenten in het eten van mijn kinderen te krijgen zonder dat ze protesteren. De kleuren zijn prachtig en het voegt textuur toe.
Wat zit er in een pizza margherita? Light versie met minder kaas
Gebruik slechts 150 gram mozzarella in plaats van 250 gram en compenseer met extra tomaat en basilicum. Dit scheelt behoorlijk in calorieën en verzadigde vetten. De pizza wordt lichter en de tomatensmaak komt meer naar voren. Je kunt ook part-skim mozzarella gebruiken die minder vet bevat. Voeg wat cherrytomaatjes toe die je in tweeën snijdt voor extra tomatensmaak zonder extra calorieën. Deze versie is verrassend bevredigend en je mist de extra kaas nauwelijks. Perfect voor wie op de calorieën let maar niet wil inleveren op smaak.
Pizza margherita met bloemkoolbodem
Voor een koolhydraatarme versie maak je de bodem van bloemkoolrijst, ei en kaas. Stamp 500 gram gestoomde bloemkool fijn, meng met een ei en 100 gram geraspte kaas. Vorm een dunne bodem en bak deze 15 minuten voor op 200 graden. Beleg dan als een normale pizza en bak nog 10 minuten. Het resultaat is een knapperige, voedzame bodem die verrassend goed smaakt. Het is niet hetzelfde als echt pizzadeeg maar een interessant en lekker alternatief. Mijn zus die koolhydraatarm eet is er dol op. De pizza is lichter en je kunt er schuldvrij van genieten.
Glutenvrije pizza margherita
Gebruik glutenvrij meel in plaats van gewone bloem voor mensen met coeliakie of glutenintolerantie. Voeg een theelepel xanthaangom toe aan het meel voor betere binding. Glutenvrij deeg is wat brozer dus behandel het voorzichtig. Het rijst iets minder goed dus heb geduld. Ik gebruik graag een mix van rijst-, amandel- en tapiocameel voor de beste textuur en smaak. Het deeg kun je beter uitrollen tussen twee vellen bakpapier. Het resultaat is een heerlijke pizza die iedereen kan eten. Mijn vriendin met coeliakie was zo blij toen ik deze versie voor haar maakte.
Veganistische pizza margherita
Vervang de buffelmozzarella door veganistische mozzarella op basis van cashewnoten of kokos. Er zijn tegenwoordig uitstekende plantaardige alternatieven die verrassend goed smelten. Gebruik olijfolie in plaats van eventuele boter en controleer dat je gist veganistisch is (de meeste zijn dit). De smaak is anders maar zeker niet minder lekker. De pizza wordt iets lichter omdat plantaardige kaas minder vet bevat. Voeg eventueel wat voedingsgist toe aan de tomatensaus voor een kaasachtige umami smaak. Deze versie is vriendelijk voor dieren en planeet terwijl je toch van pizza kunt genieten.
Veelgemaakte fouten bij pizza margherita vermijden
Fout 1: Te veel beleg gebruiken
Een van de grootste fouten die mensen maken bij Pizza Margherita met tomaat, basilicum en buffelmozzarella is te enthousiast zijn met de topping. Meer is niet beter bij pizza. Te veel tomatensaus maakt de bodem papperig en doorweekt. Te veel mozzarella wordt te zwaar en vet, en voorkomt dat de bodem knapperig wordt. De pizza wordt zwaar en de balans tussen de smaken verdwijnt. Ik maak deze fout zelf ook nog wel eens als ik niet oplet. Het verleidelijk om nog een handje kaas toe te voegen maar dat is zonde. Houd het simpel en laat de kwaliteit van elk ingrediënt spreken. Een dunne laag saus en een gematigde hoeveelheid kaas is perfectie.
Fout 2: De oven niet heet genoeg
Veel thuisbakkers verwaarlozen het belang van een gloeiend hete oven. Ze zetten hem op 180 of 200 graden en vragen zich af waarom hun pizza niet knapperig wordt. Pizza heeft extreme hitte nodig. Bij lage temperaturen droogt de pizza uit in plaats van snel te bakken. De bodem wordt taai, de kaas verbrand maar smelt niet goed en het duurt veel te lang. Zet je oven altijd op de hoogst mogelijke stand, minimaal 250 graden. Verwarm hem minstens 30 minuten voor je de pizza erin schuift. Een pizzasteen moet zelfs 45 minuten voorverwarmen. Hitte is je beste vriend bij het bakken van pizza.
Fout 3: Het deeg niet genoeg laten rijzen
Ongeduld is de vijand van goed pizzadeeg. Mensen willen vaak snel aan de slag en laten het deeg maar 30 minuten rijzen. Dit is echt te kort. Het deeg heeft tijd nodig om te ontwikkelen. Tijdens het rijzen ontstaan er smaken en wordt het deeg luchtig en makkelijk te bewerken. Kort gerezen deeg is taai, smaakt naar rauwe gist en springt terug als je het probeert uit te rollen. Geef je deeg minimaal een uur, liefst twee uur op kamertemperatuur. Of kies voor langzame rijzing in de koelkast gedurende 24 tot 72 uur voor optimale resultaten. Goed ding wil tijd hebben en dat geldt zeker voor pizzadeeg.
Fout 4: Natte ingrediënten niet draineren
Buffelmozzarella en verse tomaten bevatten veel vocht. Als je dit niet eerst verwijdert, krijg je een natte, papperige pizza. Mensen leggen de mozzarella direct uit de verpakking op de pizza zonder te deppen. De tomaten uit blik worden niet afgelaten. Al dat vocht komt vrij tijdens het bakken en verzamelt zich op de pizza. De bodem kan niet knapperig worden en de pizza valt uit elkaar als je hem oppakt. Dep de mozzarella altijd goed droog met keukenpapier. Laat gepelde tomaten uitlekken in een zeef. Als je verse tomaten gebruikt, ontpit ze dan en laat ze een kwartiertje uitlekken. Deze extra stap maakt echt verschil.
Fout 5: Basilicum te vroeg toevoegen
Verse basilicum is gevoelig voor hitte. Als je het voor het bakken toevoegt, verschrompelt het, wordt zwart en smaakt bitter. Ik zie vaak pizza’s waarbij de basilicum er oud en verbrand uitziet. Dat is zonde van dit prachtige kruid. Het verliest zijn frisse aroma en wordt slap en lelijk. Voeg basilicum altijd toe na het bakken als de pizza net uit de oven komt. De restwarmte van de pizza is genoeg om de aromatische oliën vrij te laten komen. De basilicum blijft mooi groen en fris. Dit kleine verschil in timing heeft grote impact op het eindresultaat. Je pizza ziet er niet alleen beter uit maar smaakt ook veel frisser.
Veelgestelde vragen over pizza margherita
Kan ik pizzadeeg een dag van tevoren maken?
Absoluut, en het is zelfs aan te raden. Pizzadeeg wordt juist beter als het tijd krijgt om te rijzen. Maak het deeg een dag van tevoren en laat het langzaam rijzen in de koelkast. Dit ontwikkelt meer smaak en maakt het deeg gemakkelijker te verwerken. Verdeel het deeg in porties, wikkel elke bal individueel in plasticfolie en leg ze in een luchtdichte container. Ze blijven tot drie dagen goed in de koelkast. Haal het deeg ongeveer een uur voor gebruik uit de koelkast zodat het op kamertemperatuur komt. Koud deeg is moeilijk uit te rollen en scheurt sneller. Deze methode bespaart je ook tijd op de dag zelf want je hoeft alleen nog maar uit te rollen en te beleggen.
Waarom wordt mijn pizzabodem niet knapperig?
Er zijn verschillende redenen waarom je pizzabodem niet knapperig wordt. De meest voorkomende oorzaak is een oven die niet heet genoeg is. Pizza heeft extreme hitte nodig van minimaal 250 graden. Een andere veelvoorkomende fout is te veel vocht in de topping. Natte mozzarella of te veel tomatensaus maken de bodem papperig. Zorg dat je de mozzarella goed droogt en gebruik niet te veel saus. Het kan ook zijn dat je deeg te dik is. Rol het deeg dun uit, ongeveer 3-4 millimeter. Een pizzasteen helpt enorm omdat deze warmte direct aan de bodem overdraagt. Voorverwarm de steen minimaal 45 minuten. Als laatste: bak de pizza op de laagste richel van je oven waar het het heetst is.
Welk type mozzarella is het beste voor pizza margherita?
Voor een authentieke Pizza Margherita met tomaat, basilicum en buffelmozzarella is buffelmozzarella de beste keuze. Deze kaas heeft een romiger textuur en rijkere smaak dan gewone mozzarella. Het wordt gemaakt van de melk van waterbuffels en bevat meer vet en eiwit. Let wel op dat buffelmozzarella veel vocht bevat, dus dep het goed droog voor gebruik. Als alternatief kun je mozzarella fior di latte gebruiken, gemaakt van koeienmelk. Dit is goedkoper en bevat iets minder vocht. Gebruik altijd verse mozzarella, niet de voorverpakte geraspte variant. Die is te droog en smaakt niet goed. De beste mozzarella vind je bij Italiaanse delicatessenwinkels of bij de versafdeling van de supermarkt in water verpakt.
Moet ik de tomatensaus koken voordat ik deze op de pizza doe?
Nee, en dat is juist de charme van pizza margherita. Gebruik rauwe, ongekooke tomatensaus gemaakt van gepelde tomaten uit blik. Plet de tomaten met je handen, voeg wat zout en olijfolie toe en klaar is je saus. Tijdens het bakken in de hete oven koken de tomaten en ontwikkelen ze hun smaak. Vooraf koken zou de tomaten een tweede keer verhitten wat ze minder fris maakt. Rauwe saus geeft een helderder, frisser tomatensmaak die perfect balanceert met de romige mozzarella. Sommige mensen voegen wel een teentje knoflook toe, maar kook de saus niet. Het scheelt ook tijd en afwas. Deze simpele aanpak is hoe het traditioneel gedaan wordt in Napels.
Hoeveel pizza’s kan ik uit dit recept maken?
Met 500 gram bloem kun je ongeveer twee grote pizza’s maken van 30-35 centimeter doorsnee, of vier kleinere pizza’s van ongeveer 20 centimeter. De grootte hangt af van hoe dun je het deeg uitrolt. Voor een authentieke Napolitaanse pizza rol je het deeg vrij dun uit. Als je van dikker deeg houdt, maak je misschien maar anderhalf grote pizza van dezelfde hoeveelheid deeg. Ik maak meestal vier middelgrote pizza’s zodat iedereen zijn eigen pizza krijgt. Dat is ook praktischer omdat niet iedereen op hetzelfde moment wil eten. Je kunt het recept ook verdubbelen als je voor een grote groep kookt. Het deeg dat je niet meteen gebruikt kun je invriezen voor een volgende keer.
Kan ik pizza margherita invriezen?
Ja, zowel het ongebakken deeg als de gebakken pizza kun je invriezen. Het deeg vries je in na de eerste rijs. Verdeel het in porties, bestuif ze licht met bloem en verpak ze individueel in plasticfolie en daarna in een vriestas. Ze blijven tot drie maanden goed. Ontdooi het deeg langzaam in de koelkast gedurende 12 uur en laat het daarna nog een uur op kamertemperatuur komen voor gebruik. Gebakken pizza kun je ook invriezen. Laat de pizza volledig afkoelen, snijd hem in punten en leg bakpapier tussen de stukken. Verpak het geheel in aluminiumfolie en leg het in een vriestas. De pizza blijft ongeveer twee maanden goed. Verwarm de stukken direct vanuit de vriezer in een hete oven van 200 graden voor ongeveer 10 minuten.
Welke wijn past het beste bij pizza margherita?
Een lichte, frisse witte wijn past uitstekend bij Pizza Margherita met tomaat, basilicum en buffelmozzarella. Kies voor een Pinot Grigio, Vermentino of Falanghina uit Italië. Deze wijnen hebben genoeg zuren om tegen de tomaat en mozzarella op te kunnen zonder de delicate smaken te overweldigen. Als je van rood houdt, kies dan voor een lichte rode wijn zoals Chianti, Barbera of Valpolicella. Deze hebben genoeg frisheid en niet te veel tannine. Vermijd zware, tanninevolle wijnen want die botsen met de zoete tomaten. Een koud Italiaans biertje zoals Peroni of Moretti is ook heerlijk bij pizza. Of kies voor een klassieke limonade als je geen alcohol drinkt. Het belangrijkste is dat de drank de pizza ondersteunt en niet overheerst.
Hoe voorkom ik dat mijn pizza aan de bakplaat plakt?
Er zijn verschillende manieren om te voorkomen dat je pizza vast plakt. De makkelijkste methode is het gebruik van bakpapier. Leg het op je bakplaat of pizzaschep en leg de pizza erop. Het bakpapier gaat mee de oven in en voorkomt plakken. Een andere klassieke methode is het gebruik van semola (griesmeel) of polenta in plaats van bloem. Strooi dit royaal op je werkoppervlak en pizzaschep. De grove structuur werkt als kleine rolletjes onder je pizza. Je kunt ook gewone bloem gebruiken maar zorg dan dat je genoeg gebruikt. Schud overtollige bloem af voordat je de pizza belegt want te veel bloem verbrand. Een goed ingevette bakplaat werkt ook, gebruik dan olijfolie of een non-stick spray. Een pizzasteen hoef je niet in te vetten, de hitte voorkomt plakken.
Waarom scheurt mijn pizzadeeg tijdens het uitrollen?
Pizzadeeg scheurt meestal omdat het gluten te gespannen is. Dit gebeurt als het deeg niet genoeg gerust heeft of als je te hard trekt. Gluten heeft tijd nodig om te ontspannen na het kneden. Als je deeg terugveert en niet mee wil werken, laat het dan nog 10 minuten rusten onder een vochtige doek. Het kan ook betekenen dat je deeg te koud is. Zorg dat het op kamertemperatuur is voor je het uitrolt. Een ander probleem kan zijn dat je deeg te droog is. Voeg tijdens het kneden eventueel een paar druppels water toe als het deeg bros aanvoelt. Gebruik je handen in plaats van alleen een deegroller. Druk met je vingertoppen vanaf het midden naar buiten en draai regelmatig. Dit respecteert de structuur van het deeg beter. Heb geduld en werk voorzichtig.
Kan ik pizzadeeg maken zonder gist?
Ja, je kunt pizzadeeg maken met bakpoeder in plaats van gist. Dit wordt ook wel “quick pizza dough” genoemd. Meng 250 gram bloem met een eetlepel bakpoeder en een snufje zout. Voeg 150 ml water en een scheutje olie toe en kneed snel tot een deeg. Dit deeg hoeft niet te rijzen en kun je meteen gebruiken. De textuur is anders dan traditioneel pizzadeeg, meer zoals focaccia of een dikke pizza. Het is niet zo luchtig en heeft niet die typische gistse smaak. Voor een noodoplossing werkt het prima maar voor de beste smaak en textuur gebruik je toch echt gist. Sommige mensen gebruiken ook zelfrijzend bakmeel wat al bakpoeder bevat. Of je kunt yoghurt gebruiken in plaats van gist voor een soort flatbread pizza.
Geniet van je zelfgemaakte Italiaanse meesterwerk
Na het lezen van dit artikel ben je volledig uitgerust om de perfecte Pizza Margherita met tomaat, basilicum en buffelmozzarella te maken. Van het kneden van het deeg tot die laatste druppel olijfolie over de verse basilicum, elk stapje brengt je dichterbij dat heerlijke moment waarop je die eerste hap neemt. Het mooie aan pizza maken is dat het een reis is. Elke keer leer je wat bij en wordt je pizza een beetje beter.
Laat je niet afschrikken als je eerste poging niet perfect is. Mijn eerste pizza was een ramp met een harde bodem en verbrande randen. Maar ik gaf niet op en nu is pizza maken een van mijn favoriete dingen om te doen. Het brengt mijn gezin samen, we hebben plezier en genieten van iets heerlijks dat we zelf gemaakt hebben. Dat is veel meer waard dan perfectie.
Dus rol die mouwen op, strooi wat bloem op je werkblad en begin aan je pizza avontuur. Experimenteer met de tips en technieken uit dit artikel. Vind je eigen draai, ontdek wat werkt in jouw keuken met jouw oven. En vooral: geniet van het proces en het resultaat. Want uiteindelijk gaat het erom dat je met liefde kookt en met plezier eet. Buon appetito!
Equipment
- Grote mengkom
- Houten lepel of deegschraper
- Keukenweegschaal
- Maatbeker
- Bakplaat of pizzasteen
Ingrediënten
- 500 g Tipo 00 bloem (of gewone bloem)
- 325 ml Lauw water
- 7 g Gedroogde gist of 15 gram verse gist
- 10 g Zout
- 15 ml Olijfolie
- 1 theelepel Suiker
- 400 g Gepelde tomaten uit blik (San Marzano bij voorkeur)
- 250 g Buffelmozzarella
- 15-20 stuks Verse basilicumblaadjes
- 3 eetlepels Extra vergine olijfolie
- 2 teentjes Knoflook
- 1 snufje Zeezout naar smaak
- 1 snufje Versgemalen zwarte peper naar smaak
Instructies
- Activeer de gist door deze te mengen met lauw water en suiker; laat 5 minuten staan.
- Meng de bloem met zout in een grote kom en maak een kuiltje in het midden.
- Voeg het gistmengsel en olijfolie toe aan de bloem en meng tot een kleverige massa.
- Kneed het deeg 10 minuten tot het soepel en elastisch is.
- Laat het deeg rijzen in een licht geöliede kom, afgedekt, gedurende minstens een uur.
- Maak ondertussen de saus door de gepelde tomaten te pletten met een snufje zout, olijfolie en eventueel knoflook.
- Bereid de buffelmozzarella voor door deze goed droog te deppen en in stukken te scheuren.
- Verdeel het gerezen deeg en rol uit tot de gewenste vorm.
- Beleg de pizzabodem met tomatensaus en mozzarella, en voeg olijfolie, zout en peper toe.
- Bak de pizza in een voorverwarmde oven op 250 graden Celsius voor 10-15 minuten.
- Voeg verse basilicum en extra olijfolie toe, snijd in punten en serveer warm.